Monday, January 4, 2010

എന്ടോക്കെയോ ആയെ തീരാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മനുഷ്യര്‍ അതിനു വേണ്ടി അറിയാത്ത വിഡ്ഢി വേഷങ്ങള്‍ കെട്ടുന്നു അവര്‍.. ആവത്തതും അറിയാത്തതും ആയ വേഷങ്ങള്‍ ... എന്നിട്ടോ നേടുന്നത്തെന്തോ നിശ്ചയമില്ല ...
ഇവിടെ ഈ മണ്ണില്‍ ജീവിതം തേടിയെത്തിയ നിരവധി പേര്‍ അവര്‍ക്കിടയില്‍ ഞാനും.... അതിനിടയില്‍ എനിക്കവശ്യമില്ലാത്ത ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലാത്ത ഒരാള്‍ അവകാശം സ്ഥാപിച്ചു പിന്നാലെ....എവിടെയനിതിനവസാനം ? തീര്‍ച്ചയില്ല...
ഒന്നും മാത്രം ദുഃഖങ്ങള്‍ വിലയ്ക്ക് വാങ്ങാന്‍ കച്ച കെട്ടി ഇറങ്ങി ഇരിക്കുന്നവരില്‍ ഒരാള്‍ ആവാന്‍ ഇനിയും വയ്യ...
ജീവിതം ഇങ്ങിനെ ഒക്കെ ആയിത്തീരും എന്ന് നിനച്ചതല്ല .... ഇതില്‍ നിന്നൊരു മോചനം ആവശ്യമെങ്കിലും ആവുന്നുമില്ല ...
ബന്ധങ്ങള്‍ ബന്ധനങ്ങള്‍ ആയിത്തീരുന്ന നിസ്സഹായാവസ്ഥ......
ക്ലീഷേകളെ ചിരിച്ചു തള്ളിയിരുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു.....അഹം ബോധത്തിന്റെ വിളക്കു ഉള്ളില്‍ തെളിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കാലത്ത്...
ഇന്നതും നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു....
വോഡ്ക ക്കും tequila ക്ക് ബൈ പറഞ്ഞു merlot ഉം sherry ഉം മായി  സൌഹ്രദം സ്ഥാപിച്ച പുതുവര്‍ഷം..... ജനുവരിയുടെ തണുപ്പ് അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ...
പ്രകൃതി ആകെ വെള്ള പുതച്ചു കിടക്കുന്നു ... മഞ്ഞു പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടും.. എന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തെ മരക്കൊമ്പിലെ ഇലയില്ലാത്ത ചില്ലകളില്‍ രണ്ടു കുഞ്ഞു കിളികള്‍ ഇണ ചേരാന്‍ എത്തിയിരുന്നു .... നാട്ടിലെ ഓര്‍മ്മ്മകള്‍ വീണ്ടും എന്നില്‍ എത്തിയ ഒരിത്തിരി നേരം....
കൊക്കുകളും ചിറകുകളും തമ്മില്‍ ചേര്‍ത്ത് ചൂട് പകര്‍ന്നു കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളില്‍ അവ ഉയര്‍ന്നു പോയീ. എനിക്ക് അറിയാത്ത ഏതോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് ..
ഇന്ന് വീണ്ടും ഞാന്‍ അവിടെ നോക്കി .... ആരെയും കണ്ടില്ല.. ഒരു പക്ഷെ നീണ്ട യാത്രയിലെ ഒരിടത്താവളം മാത്രമായിരുന്നിരിക്കാം അവര്‍ക്കവിടം ....
ഇനിയൊരു പക്ഷെ വന്നു എന്ന് വരില്ല....
എങ്കിലും കഴിഞ്ഞ മൂന്നു ദിവസങ്ങള്‍ എന്‍റെ മിഴികള്‍ അവിടേക്ക് പല പ്രാവശ്യം അവരെ തേടി ...
വണ്ടി ചക്രങ്ങള്‍ക്കടിയില്‍ അകാല മൃത്യു വരിക്കുന്ന അണ്ണാര ക്കണ്ണന്‍ മാര്‍ മാത്രമേ ഈ തണുപ്പില്‍ എന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തു എത്തുന്നതുന്നുള്ള്...
ശ്രീ രാമന്റെ കൈ പതിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത കൊണ്ടാവണം "തന്നാല്‍ ആവുന്നത്" ചെയ്തു ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാന്‍ അവയ്ക്ക് കഴിയാത്തത് ....

Thursday, December 31, 2009

ആത്മക്ഷതം അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തവരോട് ....
ഹൃദയത്തിന്റെ നൊമ്പരം മനസിലാക്കത്തവരോട്
ഞാന്‍ എങ്ങനെ പറയും
എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഒരു തീമല ഉണ്ടെന്ന്‍ ......
പശ്ചാത്താപം അഗ്നിപര്‍വതം പോലെ എരിയുകയാണ്..
എന്ന്‍...........
സഹാനുഭൂതിയുടെ കണിക ഒരു നിമിഷ ആര്‍ദ്ധ
നേരത്തേക്ക് പോലും ഉള്ളില്‍ ഉണര്‍നില്ല..
എരിഞ്ഞടങ്ങുന്ന ആ ചിതയില്‍ പൊടിഞ്ഞടരുന്ന
അസ്ഥിയില്‍ .... നോക്കി നിന്നപ്പോള്‍
ദ്രവിച്ചു പൊടിയുന്ന ജീവിതത്തെ നോക്കി
ആളിപ്പടരുന്ന ആ അഗ്നിയും പറഞ്ഞത് ...
തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത സ്നേഹത്തെ ക്കുറിച്ച് മാത്രമായിരുന്നു ....
ഹൃദയത്തിന്റെ വിങ്ങലിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു
ജീവിത ത്തിന്റെ പൊലിമയില്‍ കത്തിയമര്‍ന്ന
കനലിനു പറയാനുള്ളത് കേള്‍ക്കാന്‍ ....
എരിയുന്ന എന്‍റെ മനസ്സിനും കഴിവില്ലായിരുന്നു !

Wednesday, December 30, 2009

പ്രണയത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെടുക എന്നതിനേക്കാള്‍ സുഖകരമായി മറ്റെന്തുണ്ടി ലോകത്ത് ?
പ്രണയത്തില്‍ അകപ്പെടുക എന്നതിനേക്കാള്‍ മനോഹരമായി എന്തുണ്ടാവാന്‍ ഇവിടെ  ....
പ്രണയത്തെ അറിയുന്ന സൌഹൃദത്തിന്റെ മറു മൊഴിക്ക് നന്ദി !
ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിക്കു മിഴിനീരു കൊണ്ട് കടം പറഞ്ഞ സുഹൃത്തിനെ , അവന്റെ നഷ്ട സ്വപ്നത്തെ ഓര്‍ത്തു കൊണ്ട് .... കേട്ട കഥ കളില്‍ അവന്‍ നായകനും പിന്നെ
പ്രണയം പിഴുതെറിയാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട ഹതഭാഗ്യനും ...
എങ്കിലും ഇന്നും ആ വികാരം വേദനിപ്പിക്കുന്നു എന്ന്   married and well
settled സുഹൃത്ത്‌ ഏറ്റു പറയുന്നു .... ഒപ്പം യാത്രകള്‍ തുടരുന്നു ..
ആ അലച്ചില്‍ ഞാന്‍ മനസിലാക്കിയ ഒരു നിമിഷം ഒരു നനുത്ത തേങ്ങലിന്റെ കേള്‍ക്കാത്ത ഈണം എന്‍റെ നെഞ്ഞിനുള്ളില്‍ നിറഞ്ഞു എന്നതും സത്യം..
പ്രണയം ക്യാമ്പസ്‌ കാലത്ത് മാത്രമാണോ എന്നൊരു മറു ചോദ്യം
 ആവാം അല്ലെ ?