എന്ടോക്കെയോ ആയെ തീരാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മനുഷ്യര്‍ അതിനു വേണ്ടി അറിയാത്ത വിഡ്ഢി വേഷങ്ങള്‍ കെട്ടുന്നു അവര്‍.. ആവത്തതും അറിയാത്തതും ആയ വേഷങ്ങള്‍ ... എന്നിട്ടോ നേടുന്നത്തെന്തോ നിശ്ചയമില്ല ...
ഇവിടെ ഈ മണ്ണില്‍ ജീവിതം തേടിയെത്തിയ നിരവധി പേര്‍ അവര്‍ക്കിടയില്‍ ഞാനും.... അതിനിടയില്‍ എനിക്കവശ്യമില്ലാത്ത ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലാത്ത ഒരാള്‍ അവകാശം സ്ഥാപിച്ചു പിന്നാലെ....എവിടെയനിതിനവസാനം ? തീര്‍ച്ചയില്ല...
ഒന്നും മാത്രം ദുഃഖങ്ങള്‍ വിലയ്ക്ക് വാങ്ങാന്‍ കച്ച കെട്ടി ഇറങ്ങി ഇരിക്കുന്നവരില്‍ ഒരാള്‍ ആവാന്‍ ഇനിയും വയ്യ...
ജീവിതം ഇങ്ങിനെ ഒക്കെ ആയിത്തീരും എന്ന് നിനച്ചതല്ല .... ഇതില്‍ നിന്നൊരു മോചനം ആവശ്യമെങ്കിലും ആവുന്നുമില്ല ...
ബന്ധങ്ങള്‍ ബന്ധനങ്ങള്‍ ആയിത്തീരുന്ന നിസ്സഹായാവസ്ഥ......
ക്ലീഷേകളെ ചിരിച്ചു തള്ളിയിരുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു.....അഹം ബോധത്തിന്റെ വിളക്കു ഉള്ളില്‍ തെളിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കാലത്ത്...
ഇന്നതും നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു....
Monday, January 4, 2010
വോഡ്ക ക്കും tequila ക്ക് ബൈ പറഞ്ഞു merlot ഉം sherry ഉം മായി സൌഹ്രദം സ്ഥാപിച്ച പുതുവര്‍ഷം..... ജനുവരിയുടെ തണുപ്പ് അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ...
പ്രകൃതി ആകെ വെള്ള പുതച്ചു കിടക്കുന്നു ... മഞ്ഞു പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടും.. എന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തെ മരക്കൊമ്പിലെ ഇലയില്ലാത്ത ചില്ലകളില്‍ രണ്ടു കുഞ്ഞു കിളികള്‍ ഇണ ചേരാന്‍ എത്തിയിരുന്നു .... നാട്ടിലെ ഓര്‍മ്മ്മകള്‍ വീണ്ടും എന്നില്‍ എത്തിയ ഒരിത്തിരി നേരം....
കൊക്കുകളും ചിറകുകളും തമ്മില്‍ ചേര്‍ത്ത് ചൂട് പകര്‍ന്നു കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളില്‍ അവ ഉയര്‍ന്നു പോയീ. എനിക്ക് അറിയാത്ത ഏതോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് ..
ഇന്ന് വീണ്ടും ഞാന്‍ അവിടെ നോക്കി .... ആരെയും കണ്ടില്ല.. ഒരു പക്ഷെ നീണ്ട യാത്രയിലെ ഒരിടത്താവളം മാത്രമായിരുന്നിരിക്കാം അവര്‍ക്കവിടം ....
ഇനിയൊരു പക്ഷെ വന്നു എന്ന് വരില്ല....
എങ്കിലും കഴിഞ്ഞ മൂന്നു ദിവസങ്ങള്‍ എന്‍റെ മിഴികള്‍ അവിടേക്ക് പല പ്രാവശ്യം അവരെ തേടി ...
വണ്ടി ചക്രങ്ങള്‍ക്കടിയില്‍ അകാല മൃത്യു വരിക്കുന്ന അണ്ണാര ക്കണ്ണന്‍ മാര്‍ മാത്രമേ ഈ തണുപ്പില്‍ എന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തു എത്തുന്നതുന്നുള്ള്...
ശ്രീ രാമന്റെ കൈ പതിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത കൊണ്ടാവണം "തന്നാല്‍ ആവുന്നത്" ചെയ്തു ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാന്‍ അവയ്ക്ക് കഴിയാത്തത് ....
പ്രകൃതി ആകെ വെള്ള പുതച്ചു കിടക്കുന്നു ... മഞ്ഞു പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടും.. എന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തെ മരക്കൊമ്പിലെ ഇലയില്ലാത്ത ചില്ലകളില്‍ രണ്ടു കുഞ്ഞു കിളികള്‍ ഇണ ചേരാന്‍ എത്തിയിരുന്നു .... നാട്ടിലെ ഓര്‍മ്മ്മകള്‍ വീണ്ടും എന്നില്‍ എത്തിയ ഒരിത്തിരി നേരം....
കൊക്കുകളും ചിറകുകളും തമ്മില്‍ ചേര്‍ത്ത് ചൂട് പകര്‍ന്നു കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളില്‍ അവ ഉയര്‍ന്നു പോയീ. എനിക്ക് അറിയാത്ത ഏതോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് ..
ഇന്ന് വീണ്ടും ഞാന്‍ അവിടെ നോക്കി .... ആരെയും കണ്ടില്ല.. ഒരു പക്ഷെ നീണ്ട യാത്രയിലെ ഒരിടത്താവളം മാത്രമായിരുന്നിരിക്കാം അവര്‍ക്കവിടം ....
ഇനിയൊരു പക്ഷെ വന്നു എന്ന് വരില്ല....
എങ്കിലും കഴിഞ്ഞ മൂന്നു ദിവസങ്ങള്‍ എന്‍റെ മിഴികള്‍ അവിടേക്ക് പല പ്രാവശ്യം അവരെ തേടി ...
വണ്ടി ചക്രങ്ങള്‍ക്കടിയില്‍ അകാല മൃത്യു വരിക്കുന്ന അണ്ണാര ക്കണ്ണന്‍ മാര്‍ മാത്രമേ ഈ തണുപ്പില്‍ എന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തു എത്തുന്നതുന്നുള്ള്...
ശ്രീ രാമന്റെ കൈ പതിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത കൊണ്ടാവണം "തന്നാല്‍ ആവുന്നത്" ചെയ്തു ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാന്‍ അവയ്ക്ക് കഴിയാത്തത് ....
Subscribe to:
Posts (Atom)