കാല്പനികതയുടെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു പോവാന്‍ ആവില്ലെങ്കിലും
കൊതിച്ചു പോവുന്നു. മഞ്ഞു പറവകള്‍ പറന്നിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഒപ്പം വെള്ളിവെളിച്ചം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കില്‍ എന്ന് .. കുത്തി മുറിവേല്‍പ്പിക്കുന്ന തണുത്ത കാറ്റിനൊപ്പം ഒരു തൂവല്‍ സ്പര്‍ശം പോലെ നിന്റെ സാമിപ്യം ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കില്‍ എന്ന് .. ചക്രവാളചെരിവില്‍ മേഘക്കൂട്ടങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില്‍ ...
ആകാശം രക്ത പങ്കിലമാവുന്ന നേരത്ത് , പക്ഷിക്കൂട്ടങ്ങള്‍ കറുക്കുന്ന നേരത്ത്
നീളം കൂടുന്ന എന്‍റെ നിഴലിനു താങ്ങായി നിനക്ക് വന്നു കൂടെ എന്ന് .....
മോഹം വിലക്കപ്പെട്ടതല്ലയിരുന്നു എങ്കില്‍ എനിക്ക് മോഹിക്കതിരി ക്കാ മായിരുന്നു .........
No comments:
Post a Comment